രുദ്രാക്ഷം 20

അആഹ്!!!

 

തന്റെ ഡ്രസ്സിംഗ് ടേബിളിന്റെ മുകളിലായി ഉണ്ടായിരുന്ന പല വസ്തുക്കളും രുദ്രൻ കൈകൊണ്ട് തട്ടിത്തെറപ്പിച്ചു ദേഷ്യം കൊണ്ട് അവൻ വല്ലാത്തൊരു അവസ്ഥയിൽ ആയിപ്പോയിരുന്നു.

 

കണ്ണടയ്ക്കുമ്പോൾ നേരത്തെ അർദ്ധനഗ്നയായി തന്റെ നെഞ്ചിലായ് ഒതുങ്ങി നിന്ന് മിത്രയെയാണ് അവന് ഓർമ്മ വരുന്നത്..

 

അവളുടെ ഇളംമേനി തന്റെ കൺമുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു കാണുന്നതുപോലെ തോന്നിയതും  രുദ്രൻ തന്റെ കണ്ണുകൾ ഇറുകി അടച്ചു..

 

ആാാാാ!!!!no !!!! മുടികൾക്കുള്ളിൽ കൈകൾ കടത്തിക്കൊണ്ട് അവൻ തന്റെ ദേഷ്യം തീരുവാൻ അലറിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു..

 

 

What is happening to me…Mitra she…what am I thinking about her..

 

 

ചെ!!നീ ഇത്രകാരനാണോ  രുദ്ര…

 

No!!അല്ല ഒരിക്കലും അല്ല.. അപ്പോഴത്തെ ഒരു സാഹചര്യത്തിൽ അവളെ രക്ഷിക്കുവാൻ വേണ്ടി കൈക്കൂളിൽ ചേർത്തുനിർത്തി അത്രമാത്രം.. കണ്ണാടിയിൽ കാണുന്ന പ്രതിബിംബത്തിൽ നോക്കി  രുദ്രൻ  സ്വയം തന്റെ മനസ്സിനെ പാകപ്പെടുത്തുവാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരുന്നു…

 

തന്നെ ഈ അവസ്ഥയിൽ എത്തിച്ച മിത്രയോട് രുദ്രന്  അത്യാധികം ദേഷ്യം തോന്നുന്നുണ്ടായിരുന്നു ആ സമയം..

 

ഓരോന്നു ചിന്തിച്ചു കൂട്ടി രുദ്രന് ആ  തറവാട്ടിൽ ഇരുന്ന് ഭ്രാന്ത് പിടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു അതുകൊണ്ടുതന്നെ പുറത്തേക്ക് ഒന്ന് ഇറങ്ങാം എന്ന് കരുതി തന്റെ ജീപ്പിന്റെ ചാവിയും എടുത്തുകൊണ്ട് അവൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻ പടികൾ ഇറങ്ങുന്ന അതേ സമയം തന്നെയാണ് വൈഭവ് മുകളിലേക്ക് വന്നത്..

 

ഒരു നിമിഷം വൈഭവ് രുദ്രനെ  കണ്ടതും ആദ്യം ഒന്ന് ഞെട്ടിയെങ്കിലും പിന്നീട് അവന്റെ മുഖത്തു പകയാളി..

 

രുദ്രൻ കാരണം താൻ രണ്ടുമൂന്നു ദിവസം അനുഭവിച്ച വേദനയുടെ കാഠിന്യം ഓർമ്മ വന്നതും അവൻ തന്റെ കൈമുഷ്ട്ടി ചുരുട്ടിപ്പിടിച്ച് ദേഷ്യം കടിച്ചമർത്തിനിന്നു കാരണം ഇപ്പോൾ താൻ രുദ്രനു നേരെ ഒരു ചെറുവിരൽ അനക്കിയാൽപോലും അവന്റെ ആരോഗ്യം വെച്ച് അവൻ തന്നെ കൊല്ലാക്കൊല  ചെയ്യുമെന്നുള്ള കാര്യം വൈഭവിന് അറിയാം..

 

ഇപ്രാവശ്യം വൈഭവ് ബാംഗ്ലൂരിൽ നിന്നും ഇവിടേക്ക് വന്നത് ഈ ഉത്സവത്തിന് രുദ്രനെ  അടിമുടി തകർക്കുവാൻ ഉള്ള പ്ലാനും ആയിട്ടായിരുന്നു.

 

അതുകൊണ്ടുതന്നെ വലിഞ്ഞു മുറുകിയ മുഖത്തോടെ രുദ്രനെ നോക്കി വൈഭവ് മുകളിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ  രുദ്രൻ വൈഭവിനെ ഒന്ന് പുച്ഛിച്ചുകൊണ്ട് താഴേക്ക് ഇറങ്ങിച്ചെന്നു…

 

രുദ്രൻ താഴെ എത്തിയതും കാണുന്നത് അശ്വതി മിത്രയോടും നന്ദനയോടും എന്തൊക്കെയൊ കയർത്തു സംസാരിക്കുന്നതാണ്..

 

എന്തുപറഞ്ഞടീ നീ  bi ****h… അശ്വതി മിത്രയ്ക്ക് നേരെ കയ്യുങ്ങിയതും പെട്ടെന്നാണ് പിറകിൽ നിന്നും രുദ്രൻ അലറിക്കൊണ്ട് അശ്വതിയുടെ പേര് വിളിച്ചത്…

 

അശ്വതി!!!!!!

 

സത്യത്തിൽ രുദ്രൻ വന്ന കാര്യം അശ്വതി അറിഞ്ഞിട്ടില്ലായിരുന്നു.. രുദ്രന്റെ അലർച്ചെയും മുഖഭാവവും കണ്ടപ്പോൾ അറിയാതെ തന്നെ അശ്വതിയുടെ വലതു കൈ അവളുടെ കവിളിലേക്ക് ചേർന്നുനിന്നു..

 

മിത്രയെ അടിക്കുവാൻ തോന്നിയ സമയത്തെ സ്വയം ശപിച്ചുകൊണ്ട് അശ്വതി വിളറിവെളുത്തു ഭയത്തോടെ രുദ്രനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു..

 

കാറ്റ് പോലെ പാഞ്ഞു വന്നാ രുദ്രൻ മിത്രയുടെ അശ്വതിയുടെയും മിത്രയുടെയും നടുവിലായി കയറി നിന്നുകൊണ്ട് അശ്വതിയോടായി അലറിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു..

 

നിന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ലെടി മിത്രയുടെ മേൽ കുതിര കയറുവാൻ ചെലരുതെന്ന്.. പറഞ്ഞിട്ടില്ലെടീ നാ****മോളെ..

 

അവന്റെ അലർച്ചയിൽ ഞെട്ടിക്കൊണ്ട് അശ്വതി  രുദ്രനോടായി പറഞ്ഞു.

 

പ… പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്..

 

പിന്നെ എന്തുണ്ടാക്കാൻ ആണെടീ നീ ഇപ്പോൾ ഇവളെ തല്ലുവാൻ കയ്യുയർത്തിയത്..

 

അത് അത് പിന്നെ ഞാൻ അശ്വതി വാക്കുകൾക്ക് വേണ്ടി പരതി നടന്നു..

 

അശ്വതി ചേച്ചി പറഞ്ഞു ബുദ്ധിമുട്ടണ്ട ഞാൻ പറയാം

 

നന്ദന മുന്നോട്ടേയ്ക്ക് വന്നുകൊണ്ട് രുദ്രനോടായി പറഞ്ഞു..

 

അതായത് വല്യേട്ടാ   അശ്വതി ചേച്ചിയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും ആ കാണുന്ന തറയിൽ തൂവി പോയ ജ്യൂസ് മിത്ര തന്നെ തുടക്കണമെന്ന് അശ്വതി ചേച്ചി വാശി പിടിച്ചു..

 

മിത്ര തുടയ്ക്കുവാൻ സമ്മതിച്ചേങ്കിലും ഞാനാണ് അവളെ തടഞ്ഞത് കാരണം മിത്ര ഈ വീട്ടിലെ വേലക്കാരി അല്ല എന്നെപ്പോലെ തന്നെ അവകാശം ഇവൾക്ക് ഇവിടെയുണ്ട് പിന്നെ എന്തിനാണ് അശ്വതി ചേച്ചി ഇത് മിത്രയോട് പറഞ്ഞത് ഇവിടെ വേലക്കാരികൾ ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ടാണോ..

 

നന്ദനമുഖം വീർപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അശ്വതിയെ നോക്കി രുദ്രനോട് ആയി പറഞ്ഞു..

 

എല്ലാം കേട്ടു കഴിഞ്ഞതും രുദ്രന്റെ മുഖത്ത് ഒരു വന്യതയാർന്ന പുഞ്ചിരി വിടർന്നു..

 

നന്ദന പോയി ബക്കറ്റും മോപ്പും എടുത്തു വാ..

 

അങ്ങനെ പറഞ്ഞതും നന്ദനയുടെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു..

 

ഹാ ഏട്ടാ ഇപ്പോൾ കൊണ്ടുവരാം..

 

അതും പറഞ്ഞ് അവൾ ഓടി പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി അടുക്കളയിലെ ചായിപ്പിലായി വച്ചിരുന്ന ബക്കറ്റ് എടുത്തു കൊണ്ടുവന്ന അശ്വതിയുടെ മുന്നിലായി വച്ചു..

 

നിന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും തൂവിപ്പോയാ ജ്യൂസ് ഒന്നും തുടയ്ക്കേണ്ട ഗതികേട് മിത്രക്ക്‌ ഇല്ല…ഇവളെ സൂരജിന്റെ സഹോദരിയാണ്.. ഇടക്കിടയ്ക്ക് നിനക്ക് അത് മറന്നു പോകുന്നുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു.. അത് കൊണ്ട് പൊന്നുമോൾ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്. ഇതാ ഇത് എടുത്ത് തറ എല്ലാം ഒന്നു തുടക്ക് ഞാൻ ഒന്ന് കാണട്ടെ.

 

ഹേ ഞാനോ!!! അശ്വതി കേൾക്കാൻ പാടില്ലാത്ത എന്തോ കേട്ടതുപോലെ ഞെട്ടിത്തരിച്ചു കൊണ്ട് രുദ്രന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി നിന്നു..

 

അതേടി നീ തന്നെ എന്താടി കേൾക്കാൻ പാടില്ലാത്ത എന്തോ കേട്ട പോലെ..

 

ഇപ്പോൾ തുടയ്ക്കണം നീ തറ ഇല്ലെങ്കിൽ അറിയാലോ നിനക്ക് എന്നെ..

 

അന്ന് കിട്ടിയതിന്റെ ബാക്കി ഇപ്പോൾ നിനക്ക് തരും ഞാൻ പിന്നെ ബെഡിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് നടക്കാൻ കഴിയാതെ കാലാകാലം തളർന്ന ഒരു ശവമായി കിടക്കേണ്ടിവരും കാണണൊടി നിനക്കത്..

 

ഒരു നിമിഷം രുദ്രന്റെ അലർച്ചയിൽ അശ്വതി അറിയാതെ അവനെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..

 

വേണ്ട..വേണ്ട..ഞാൻ ചെയ്തോളാം..

 

അപമാനത്തിന്റെ ഏറ്റവും പടുകുഴിയിലാണ് താൻ ഇപ്പോൾ എന്ന് അശ്വതിക്ക് തോന്നിയിരുന്നു അവൾ മോപ് കയ്യിലെടുത്ത് തറ തുടയ്ക്കുമ്പോൾ ഇടയ്ക്കിടക്ക് രുദ്രൻ ശ്രദിക്കാതെ മിത്രയേ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

 

കൈമുഷ്ടി ചുരുട്ടി പിടിച്ചു ആ മൊപ്പിന്റെ വടിയിൽ ആയി പിടിച്ചുകൊണ്ട് അശ്വതി ആ ദേഷ്യം മുഴുവൻ കടിച്ചമർത്തി നിന്നു..

 

അശ്വതി തറ തുടച്ചു കഴിയുന്നതുവരെ രുദ്രൻ അവളെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

 

തന്റെ മുണ്ടൊന്ന് മടക്കി കുത്തിക്കൊണ്ട് രുദ്രൻ അശ്വതിയുടെ അടുക്കലേക്ക് നടന്നു ചെന്ന് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു “മേലിൽ മിത്രയുടെയോ നന്ദനയുടെ അടുത്തേക്ക് കുതിര കയറുവാൻ ചെന്നാൽ പിന്നെ നിന്നെ ഞാൻ ആറടി മണ്ണിൽ അടക്കി കളയും കേട്ടോട്ടി നാ****മോളെ..

 

 

മുറുകിയ മുഖത്തോടെ അത്രയും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് രുദ്രൻ പുറത്തേക്ക് വേഗത്തിൽ നടന്നുപോയി..

 

ഈ സമയം നന്ദന അശ്വതിയെ ഒന്ന് പുച്ഛിച്ചുകൊണ്ട് മിത്രയെയും കുട്ടി നേരെ മുകളിലേക്ക് കയറിപ്പോയി…

 

ആാാാാ!!!!വിടില്ല മിത്രാ നിന്നെ ഞാൻ വിടില്ല.

 

 

കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന സിറിഞ്ച് തന്റെ ഇടത് കയ്യിലേക്ക് കുത്തിയിറക്കി അവൻ ഒരു ഉന്മാദിയെ പോലെ കണ്ണുകൾ അടച്ചിരുന്നു..

 

ആ മുറിയുടെ ചുമരും കർട്ടനുകളും എന്തിനു പറയുന്നു ഓരോ വസ്തുക്കൾ വരെ കറുപ്പ് നിറമായിരുന്നു.. വല്ലാത്തൊരു പൈശാചികത ആ മുറിയിൽ നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്നത് പോലെ  പുറത്തുനിന്നും അകത്തേക്ക് വരുന്ന ഏതൊരു വ്യക്തിക്കും തോന്നും..

 

തൊട്ടപ്പുറത്തെ മുറിയിൽ നിന്നും കേൾക്കുന്ന ആരുടെയോ ദീനരോദനം അവന്റെ കർണ്ണപടത്തിൽ വല്ലാത്തൊരു ഉന്മാദമാണ് നൽകിയത്…

 

സിറിഞ്ചിൽ നിന്നും കുത്തിയിറക്കിയ മരുന്നിന്റെ വീര്യം തലയ്ക്കുപിടിച്ചപ്പോൾ അവൻ തന്റെ തല ഒന്ന് കുടഞ്ഞുകൊണ്ട് ബെഡിലേക്ക് നോക്കി..

 

നഗ്നയായ ഒരു പെൺകുട്ടി കൂടി വന്നാൽ 18 വയസ്സ് പ്രായം തോന്നും ജീവനുവേണ്ടി ശ്വാസം ആഞ്ഞുവലിക്കുന്നുണ്ട്…. ഏതു നിമിഷം വേണമെങ്കിലും ആ കുഞ്ഞു ശരീരത്തിൽ നിന്നും ജീവന്റെ തുടുപ്പ് എന്നെന്നേക്കുമായി നിന്നു പോകാം..

 

ഈ സമയം അവന്റെ കണ്ണുകൾ അപ്പോഴും ആ പെൺകുട്ടിയുടെ പൂവിതൾ പോലുള്ള ശരീരത്തിൽ മുഴുവൻ ഓടിയലഞ്ഞു..

 

അവൻ തന്റെ തൊട്ടരികിലേക്ക് വരുന്നുണ്ടെന്ന് കണ്ടതും ആ പെൺകുട്ടിയുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ അപ്പോഴും ഒഴുകി ഇറങ്ങി..

 

അരുതേ എന്ന നിലവിളിച്ച് പറയുവാൻ തോന്നിയെങ്കിലും നാവ് പോലും പോങ്ങുന്നില്ലായിരുന്നു… ഈ കിടന്ന കിടപ്പിൽ മരണം തന്നെ എത്രയും വേഗം വന്ന്  പുൽകെട്ടെന്നാവൾ ആത്മാർത്ഥമായി ദൈവത്തോട് കേണപേക്ഷിച്ചു.. പക്ഷേ അവളുടെ അപേക്ഷ ദൈവം കേട്ടില്ല എന്ന് വേണമെങ്കിൽ പറയാം..

 

വീണ്ടും അവൻ അവളിലേക്ക് കൂടുതൽ ശക്തിയോടെ ആഴ്ന്നിറങ്ങിയതും  ഒരു ദീർഘശ്വാസം ആഞ്ഞുവലിച്ചുകൊണ്ട് ആ പെൺകുട്ടിയുടെ ശരീരത്തിൽ നിന്നും എന്നെന്നേക്കുമായി ആത്മാവ് വിട്ടാകുന്നു..

 

എന്നിട്ടും ആരുടെയൊക്കെയോ ഉള്ള ദേഷ്യം അവൻ ആ പെൺകുട്ടിയിൽ തീർത്തു കൊണ്ടിരുന്നു..

 

അവസാനം ആ ബെഡിൽ മുഴുവൻ രക്തം തളം കെട്ടിക്കൊണ്ട് ചത്തുമലച്ചു കിടക്കുന്ന പെൺകുട്ടിയെ ഒന്ന് പുച്ഛിച്ചു നോക്കിക്കൊണ്ട് അവൻ നേരെ പുറത്തേക്കിറങ്ങി പോയി…

 

കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ചുറ്റികയും എടുത്ത് അപ്പുറത്തെ മുറിയിലേക്ക് കയറിവരുന്നവനെ കണ്ട്  അത്രയും നേരം ആർത്തു കരഞ്ഞവൻ ശ്വാസം പോലും എടുക്കുവാൻ മറന്നു കൊണ്ട് അവനെ തന്നെ ഭയത്തോടെ നോക്കി നിന്നു..

 

എന്നെ എന്നെ ഒന്നും ചെയ്യരുത്  തേജാ സാർ…

 

………

 

ആാാാാ!!!! ചുറ്റിക കൊണ്ടുള്ള ആദ്യത്തെ അടിയിൽ തന്നെ മുൻപിൽ അത്രയും നേരം കേണപേക്ഷിച്ചവൻ നിലം പതിച്ചിരുന്നു എങ്കിലും ദേഷ്യം തീരാതെ അവൻ കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ചുറ്റിക മുറുകെ പിടിച്ച്  അവന്റെ തല നോക്കി അടിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു..

 

രക്തം ചീറ്റി തേജയുടെ മുഖമാകെ പരന്നിരുന്നു..

 

മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന മറ്റൊരു ഗുണ്ടയെ തേജ നോക്കിയതും അയാൾ വിറപൂണ്ട് കൊണ്ട് കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന ടിഷ്യൂ പേപ്പർ അവന് നേരെ നീട്ടി..

 

അതുകൊണ്ട് മുഖം തുടച്ച് മുന്നിൽ ചത്തു മലച്ചു കിടക്കുന്നവനെ നോക്കി പുച്ഛിച്ചുകൊണ്ട് അവനോടും അവിടെ കൂടി നില്കുന്നവരോടും ആയി അവൻ അലറി കൊണ്ടു പറഞ്ഞു..

 

ഈ “തേജ് യാദവിനെ” ചതിക്കുവാൻ മനസ്സിൽ ആഗ്രഹിച്ചാൽ പോലും മരണമായിരിക്കും അതിനുള്ള ശിക്ഷ.. പിന്നെ എന്നെ നാലുവർഷമായി പറ്റിച്ചു നടന്ന നിന്നെ ഞാൻ എന്തു ചെയ്യണം…

 

വേദന അറിഞ്ഞുകൊണ്ടുള്ള മരണം അതിൽ കുറഞ്ഞ ഒരു ശിക്ഷയും ഈ തേജ നിനക്ക് നൽകില്ല..

 

റോബർട്ട്..

 

Yes.. Yes… Sir..

 

രണ്ടു റൂമിലും ആയിട്ടുള്ള ബോഡി ഡമ്പ് ചെയ്തേക്കു…. മുന്നിലിരിക്കുന്ന തന്റെ ഗാർഡ്‌സുകളെ ഒന്ന് നോക്കിക്കൊണ്ട് അവൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങിപ്പോയി….

 

താഴെ ഹാളിലേക്ക് വരുമ്പോൾ കണ്ടിരുന്നു തേജയെയും  കാത്തിരിക്കുന്ന രാകേഷിനെ..

 

അല്പം ഗൗരവത്തോടെ തന്നെ രാകേഷിനെ നോക്കിക്കൊണ്ട് വെറും ഒരു ബോക്സർ ധരിച്ച്  തേജാ മുന്നിൽ കാണുന്ന സെറ്റിയിലേക്ക് ചാഞ്ഞിരുന്നു..

 

പറ രാകേഷേ എന്തായി കാര്യങ്ങൾ കിട്ടിയോ നിനക്ക് അവളെ” മിത്രയെ”..

 

ഒരു നിമിഷം രാകേഷിന്റെ മറുപടിക്ക് കാത്തുനിൽക്കുന്ന തേജയുടെ മുറുകിയ മുഖം കണ്ടതും രാകേഷ് ഭായന്നു ഉമിനീർ ഇറക്കി പോയി…

 

തുടരും